"Maar straf is voor haar ook beloning"

Mijn Meester schreef...

Zozo... wat ga ik vandaag met mijn speeltje doen...
Ze zit daar braaf in de hoek. Opgekleed in haar korset, string, kousen en hakken.
Mijn halsbandje om, het teken dat ze mijn eigendom is.
Ze is veel te braaf geweest om haar te straffen. Maar straf is voor haar ook beloning.
Ik laat haar de zweep halen. Ze komt die braaf op haar knietjes aanbieden.
Ik laat haar weer even wachten, om haar te plagen. Ik zie dat ze ongeduldig wordt, maar ze houdt zich in.
Dan neem ik de zweep aan en beveel haar in positie te gaan staan. Ze weet al lang waar en hoe ze moet staan, en ze bereid zich mentaal voor op de slag van de zweep op haar billen.
Ik kom naar haar toe, de zweep los in de hand. Plagend en strelend gaan mijn handen over haar lijf. Mijn eigendom.
En dan ineens PETS!
Rode striemen op haar billen.
Ongenadig bewerk ik haar met de zweep. Haar billen zien het ergste af, haar schouders en borsten krijgen ook slagen.
Ze hijgt en kreunt, ze heeft soms moeite om te blijven staan, maar moedig doorstaat ze mijn slagen.
En dan is het gedaan, ik neem haar vast en knuffel haar.
Mijn lieve slavin.
Ik pak haar op en draag haar naar bed. Met een paar touwtjes leg ik haar vast in de positie die ik wil. Een balletje in haar mond maakt het af. Ze is druipnat, ze verlangt ernaar gebruikt te worden, ze weet waarvoor ze dient.
Ik neem haar hard, ruw, genadeloos. Ik gebruik haar. Ze is van mij.