Wat eerst angstaanjagend leek, is nu leuk. Wat altijd fout was, werd opeens goed. En wat ik mijn hele leven verafschuwde, daar geniette ik van. Mijn grenzen vervaagden beetje bij beetje, steeds meer. Het begon met onschuldig spelen met touw en ging verder met mooie leren boeien en een halsbandje. Kleurige wasknijpers en strakke tepelklemmen volgden snel, een pijnlijk zweepje ietsje later.
Van een gek maagdje naar een braaf subje. Of was het nu omgekeerd? Ik groeide en werd sterker, maar tegelijk ook onderdaniger. Een grote tegenstelling maar tegelijk ook niet. Mijn vriend werd ook mijn Meester en ik zijn eigendom. Maar niet altijd.
Soms ben ik zijn liefje, soms ook niet. Dan leg ik voor eventjes mijn lot in zijn handen en gehoorzaam ik blindelings zijn bevelen. Dan gebruikt hij me, vernedert hij me. Om daarna knuffelend in zijn beschermde armen, tegen zijn warme lichaam, weer met mijn voetjes op de grond te komen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten