zondag 4 oktober 2009

Mama, ik wil een speelkamer!

Dit prinsesje droomt van een mooi kasteel. Zo eentje dat je ziet in sprookjes. Heel groot, en met een ophaalbrug er om heen om de gevaarlijke monsters weg te houden. En ergens diep beneden, achter een loodzware houten deur wilt ze een speelkamer. Een donkere, enge kerker, enkel verlicht met kaarsen. Aan de vreselijke muren hangt een Andreas kruis om jaloers op te zijn. Zo eentje dat je ziet op foute websites.

Af en toe, als dit prinsesje braaf is geweest, wordt ze daar beloond en tegelijk gestraft. Of was het nu omgekeerd? Dan neemt hij haar roze kleedje af en kleedt hij haar als een sletje, zijn sletje. Geen roze pantoffeltjes maar hoge zwarte hakken en een strakke string. Of gewoon helemaal naakt. Gewoon waar hij zin in heeft, want zij heeft even geen mening.

Ze droomt van sterk en onafhankelijk zijn. Daar geniet ze van en dat zal ze ook zijn. Vaak is haar Meester eventjes niet haar Meester, maar haar beste vriend en minnaar, knuffelbeer en kok. Dan is hij haar grote droomprins, die ervoor zorgt dat ze samen de eerste prijs wegkapen op jaarlijks bal en brengt hij haar elke zondag feestelijk ontbijt op bed.

Dit prinsesje zal nooit houden van klein en onderdanig zijn, gewoon zomaar, omdat iemand het wilt. Er is slechts één iemand in haar prinsessenwereldje waarvoor ze haar prinsessenmaskertje afneemt. Alleen diegene met het unieke gouden sleuteltje bezit genoeg magische krachten om samen met haar de weg te vinden naar haar prinsessenspeelkamer. Zo eentje die je alleen maar ziet in je dromen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten