maandag 9 november 2009

14 februari

Bijna negen maandjes geleden betoverde een prins zijn prinsesje met een kus. En ja hoor, net zoals in de sprookjes... In het prille begin wist geen van beide wat ze moesten aanvangen met die rare kantjes en vreemde gevoelens. Het prinsesje ontdekte dat ze het fijn vond om af en toe klein en hulpeloos te zijn voor haar grote liefde. Ze leerde niet alleen knopjes in haar hoofd afzetten maar vooral heel erg genieten van pijntjes en koudjes. Van kaarsjes en zweepjes. Van touwtjes en balletjes.

De eerst onzekere prins kwam opnieuw zijn dominante ik tegen. Je weet wel, dat erge kantje waardoor hij graag meisjes op de billen slaat. Hij werd ouder en tegelijk ook jonger, niet alleen sterker maar vooral veel groter. Figuurlijk dan toch. Met kleine en soms grote beetjes vond het koppeltje meer vertrouwen in elkaar. Op een dag was het zelfs zo groot dat het een gat in de wolken maakte en allemaal zonnestraaltjes te voorschijn toverde. Precies op dat speciale moment, gaf het prinsesje zichzelf aan haar prins, die vanaf toen ook haar Meester was. Opeens kon hij doen met haar waar hij zin in had. Spelen. Gebruiken. Pijn doen. Vernederen. Gek maken. Alles. Want ze is van hem. Helemaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten